Sanne Scheepers
‘”Enne?“Ik zat op mijn bed voor mijn pastelroze muur met een beeldscherm voor mijn neus. Erop zag ik vijf gezichtjes die mij aanstaarde. Tien ogen, tien oren, vijf neuzen en vijf monden die openvielen van verbazing. Toen ik ze vertelde dat ik in Utrecht wilde gaan studeren. De zin die het vaakste terugkeerde was:”Dan moag ich toch hopen dat se waal op kamers geijs wonen, of neet dan?” Ik schudde mijn hoofd. Meerdere keren. Nee, op kamers gaan is niet iets wat ik graag wilde. Een voor een vertelde ze me waarom het niet zou kunnen. Volgens hen was ik beter af in Maastricht, Eindhoven, Nijmegen of zelfs Aken. Een Limburger in Utrecht? Dat kan toch niet? Het enige wat ik zeker weet is dit: Ik mag dan wel altijd lekker veel klagen over het verre reizen. Ik studeer met veel plezier in Utrecht. (Ook al klinken jullie dan nog zo raar <3)’