Rick Weerdenburg
Ik fiets, door de sneeuw. Sneeuwbedekt landschappen, sneeuwbedekte daken, platgereden wegen. Het is stiller dan normaal, de sneeuw dempt de gebruikelijke geluiden.
Onherbergzaam, juist idyllisch, of gewoon heel erg koud?
Het pleintje in de stad is leeg, op een auto na. Ik stap naar achteren en kijk omhoog. Een scène, zoals altijd. Maar nu creëert de sneeuw een nieuw gezicht op de gevels van de stad. Een prachtig kader, alsof Vermeer zich in je netvlies heeft genesteld.
Zing, vecht, huil, lach, werk en bewonder het mirakel der natuur, van de regen tot de zonneschijn.