Floor van der Plaat
Cultuurbarbaar?!
Laatst hadden we met Panorama een excursie naar het Rijks met als opdracht een canon
van de kunstgeschiedenis te maken. Ik was niet zozeer geïnteresseerd in de schilderijen en
dergelijke maar in de architectuur van het museum. Ik als uiterst cultureel begaan mens
voelde mij haast een cultuurbarbaar tussen al die mensen die zich stonden te vergapen aan
al die schilderkunst.
Ik val dan ook maar meteen met de deur in huis; Schilderijen zijn echt geen zak aan. Het is
plat en alles lijkt op elkaar. De beeldhouwkunst wordt al wat interessanter, het is in ieder
geval niet meer plat. Maar de architectuur, dat is echt alles. Het is niet plat maar gelaagd,
heeft vaak een interessante ontstaansgeschiedenis en je kunt er tenminste doorheen lopen.
Je wordt opgenomen ín het kunstwerk in plaats van dat je er alleen maar tegen aan staat te
koekeloeren.
Voor mij zijn de schilderijen en de beelden een noodzakelijk kwaad om te komen waar ik (op
dit moment) wil komen: het erfgoed. Als ik zonder kon, had ik het zeker gedaan.
Nee grapje, zo erg is het niet. Kunst is prachtig, ik kan er eindeloos genieten. Maar het
einde, dat blijft voor mij toch wel de architectuur.
Liefs, Floor