“Het studentenleven, wie houdt er nou niet van? Je halve maandsalaris uitgeven aan bier en wijn, heerlijk vroeg opstaan en -het allerfijnste- openbaar vervoer.
Het begon allemaal vrijdagavond om 19:45. Alice en ik zaten samen in de trein naar Rotterdam na een excursie in Antwerpen. Ongeveer 20 minuten na vertrek wordt er iets omgeroepen. ‘Goedenavond dames en heren. We hebben helaas niet zo goed nieuws voor u.’ Een korte stilte. Ik hoor een aantal mensen in de coupé al zachtjes gefrustreerd zuchten. ‘Eh… door een onoplosbaar probleem met een defecte trein in Roosendaal kunnen wij helaas niet verder rijden. Wij zullen stoppen in Essen en daar voorlopig stilstaan totdat er een oplossing voor het probleem is gevonden. Dit zal naar verwachting zo’n 10-15 minuten duren. Onze excuses.’ Meer gezucht, harder dit keer. Enfin, na nog eens 40 lange minuten wordt er eindelijk weer iets omgeroepen. ‘Ja, nou, zoals u gemerkt heeft duurt het iets langer dan verwacht. Wij zullen hopelijk binnen een kwartier weer vertrekken.’ Na nog eens 30 minuten (jawel!) start de trein plotseling weer. De hele coupé juicht (true story) en iedereen denkt van de problemen af te zijn. Maar nee! Na 20 minuten in slakkengang vooruit te zijn gegaan, stopt de trein opnieuw. Er wordt weer iets omgeroepen. ‘Dames en heren, meer slecht nieuws helaas. Dit keer hebben wij technische problemen met onze éigen trein. We zijn druk bezig met het zoeken naar een oplossing. Dit zal naar verwachting zo’n 15 minuten duren.’ Wat een feest.
Nou, lang verhaal kort: ik was uiteindelijk om 23:00 thuis, in plaats van de geplande 21:21. Love mi life!”